De laatste ochtend

Alweer de laatste ochtend van deze schitterende vierdaagse. Raoul appte vanmorgen: "Geniet van deze laatste dag van dit uniek evenement, dat met niks te vergelijken is." Is dat nu een tautologie of een pleonasme :) :)? Het is echter zo waar. De vlekkeloze organisatie, de honderden vrijwilligers die zich met de glimlach inzetten, de duizenden fietsers die al maanden bezig zijn met het inzamelen van centen en met trainen... Maar wat de 1000 km bovenal bijzonder maakt is de hartverwarmende sfeer: de samenhorigheid, solidariteit, de schouderklopjes, de knuffels, de vele verhalen: een lach en een traan. 

Vanochtend een broederlijke rit: Wim en Bart waren in vorm, dat was duidelijk. Bart had als een roos geslapen en Wim nauwelijks (alweer voor een goed doel) maar dat was hem niet aan te zien. Ondanks de voorspelde regen, was de zon van de partij. Zou Matthias daar voor iets tussen zitten? Of heeft priester Kris een goed woordje gedaan? :) :).